CRYBABY
Waarom etaleren we onze emoties, maar walgen we van sentiment? Authentieke gevoelens maken ons menselijk, maar aanstellen is voor drama-queens. En van verdriet opkroppen krijg je kanker, toch? In een formele meeting diskwalificeren we emoties, in een commerciële talkshow verafgoden we de huilende mens. Deze voorstelling probeert het onderscheid te verwerpen tussen emotionaliteit en sentimentaliteit, authentiek en nep, kunst en kitsch, ernst en ironie.
“Ik ben een wandelend cliché en dat wil ik niet. Ik ben iemand die geniet van minimal music”
uit CRYBABY
In de monoloog CRYBABY kijken we naar Ruby, een jonge vrouw werkzaam in een museumshop. Terwijl ze aan het werk is gebeurt er een vreselijk ongeluk. Dit zet een zoektocht in gang naar authentieke tranen, te midden van de merchandise-hel
Benoemd als één van de vijf beste toneelteksten van seizoen 2021/2022 door de NRC